ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਪਿਛਲਾ ਪਾਰ੍ਟ ਪੜ੍ਹੋ
ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ 2 ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਰਾਮੂ ਹਟਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਲਟਾ ਉਹਦੇ ਘੱਸੇ ਝੱਲਣੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਅੌਖੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸੀ। ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਭਈਏ ਨੇ ਜੱਟੀ ਦੀ ਬੱਸ ਕਰਾ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਰਾਮੂ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਬੰਨਣ ਲੱਗੀ " ਛੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ ਪਲੀਜ਼ ਰਾਮੂ .... ਆਹਹਹਹਹ ਮਰਰਰ ਗੀ ਵੇ ..... "
ਪਰ ਰਾਮੂ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਮਿੰਨਤਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀ ਸੀ। ਉਹਦਾ ਲੰਨ ਮੈਨੂੰ ਸੱਬਲ ਵਾਂਗ ਵੱਜਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ "ਕੁੱਤਿਆ ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ...ਆਹਹਹਹ .... ਮਾਂ ਮਰਰਰ ਗੀ ਮੈਂ .... ਹਾਏ ਮੰਮੀ ... ਤੇਰੀ ਧੀ ਪਾੜਤੀ ਕੁੱਤੇ ਭਈਏ ਨੇ ਆਏਏਏਏ ਕੰਜਰਆ ਛੱਡ ਦੇ ਪਲੀਜ਼ਜ਼ਜ਼ਜ਼" ..... । ਮੈਂ ਛੁੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰਾਮੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਜਕੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਉਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਵੀ ਖਤਮ ਹੋਗੀ ਸੀ। ਰਾਮੂ ਮੈਨੂੰ ਮਨਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਰੋੰਦੀ ਹੋਈ ਉਸਤੋਂ ਆਪਣਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਰਾਮੂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਹੋਣ ਤਕ ਟਿਕਾਕੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਮੈਂ ਬੇਵੱਸ ਹੋਈ ਉਹਦੇ ਲੰਨ ਦੇ ਵਾਰ ਸਹਿੰਦੀ ਰਹੀ । ਅਖੀਰ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਆਪਣੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਭਰਕੇ ਰਾਮੂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਡਿੱਗ ਕੇ ਹਫਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਸਰੀਰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਭੰਨਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਰਾਮੂ ਨੇ ਕੋਲ ਪਏ ਘੜੇ ਚੋ ਮੈਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਆਇਆ ਤੇ ਪਾਣੀ ਪੀ ਕੇ ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਸੁਰਤ ਫੜੀ। ਮੇਰਾ ਰੋਣ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਸਰੀਰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਕੰਬ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਬੋਲੀ "ਰਾਮੂ ਪਲੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਕੱਪੜੇ ਪਵਾਕੇ ਕਮਰੇ ਤਕ ਛੱਡ ਆ" ਪਰ ਰਾਮੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਨੰਗੀ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਤੇ ਉਪਰ ਖੇਸ ਲੈਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੈ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਹੁਬਕੀ ਹੁਬਕੀ ਰੋੰਦੀ ਰਾਮੂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸੌਂ ਗਈ।
0 comments:
Post a Comment