ਨਿੰਦਰ ਦੇ ਬਾਪੂ ਚਲੋ ਜਲਦੀ ਤਿਆਰ ਹੋਵੋ ਅਸੀਂ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਜਾਣਾ ਏ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਏਨਾ ਵੀ ਟਾਈਮ ਨਾ ਬਰਬਾਦ ਕਰੋ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਖੀਵੀ ਹੋਈ ਨਿੰਦਰ ਦੀ ਮਾਂ ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ ਵੱਡੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਆਪਣੇ ਵਾਲਾ ਨੂੰ ਆਖ਼ਿਰੀ ਟੱਚ ਦਿੰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ।
ਉਹ ਸਾਡਾ ਬੰਦਿਆ ਦੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਨੂੰ ਟਾਈਮ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਝੱਟ ਦੇਣੀ ਪੱਗ ਦੇ ਲੜ ਮਾਰ ਕੇ ਤਿਆਰ ਲਵੋ ਆਪਣੀ ਪੱਗ ਦੇ ਆਖ਼ਿਰੀ ਲੜ ਨੂੰ ਪੱਗ ਉੱਤੇ ਤੁੰਨਦਾ ਬਾਹਰ ਆਓਂਦਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਅਗਲੇ ਹੀ ਪਲ ਆਪਣੀ ਨਾਲਦੀ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਖੜੀ ਦੇੱਖ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ। ਵੇਖ ਕਹਿ ਮੈਨੂੰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੋਂ ਆਪ ਨਹੀਂ ਹਿਲਦੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਡਈ ਏ ਤਾਹਨਾ ਜਿਹਾ ਮਾਰਦਾ ਬਲਦੇਵ ਸਿਉ ਬੋਲਿਆ
'ਵੇ ਨਿੰਦਰ ਚੱਲ ਕੱਢ ਗੱਡੀ ਉੱਚੀ ਸਾਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਜਵਾਨ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹੋਈ। ਏਨੇ ਨੂੰ ਨਿੰਦਰ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਬਾਹਰ ਉਸਦੀ ਚਾਚੀ ਵੀ ਪੁੱਛਣ ਆ ਗਈ ਕੇ ਕਦੋ ਤਕ ਨਿਕਲਣਾ ਬਸ ਬਸ "ਮੀਤ" ਆਪਾ ਤਿਆਰ ਆ ਤੂੰ ਸੱਤੇ ਨੂੰ ਕਹਿ ਲਿਆ ਗੱਡੀ ਗੇਟ ਅੱਗੇ ਚਹਿਕਦੀ ਹੋਈ ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ ਬੋਲੀ
(ਏਹ੍ਹ ਤਿਆਰੀ ਹੋ ਰਹੀ ਏ ਨਿੰਦਰ ਦੇ ਦੇੱਖ ਦਿਖਾਵੇ ਦੀ ਅੱਜ ਉਹ ਕੁੜੀ ਦੇਖਣ ਜਾ ਰਹੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਚਾਚੀ ਮੀਤ ਦੀ ਕਿਸੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨੇ ਦਸ ਪਾਈ ਏ )
ਸੱਤਾ ਮੀਤ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਤੇ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦਾ ਨਿੱਕਾ ਭਰਾ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕਾਰ ਲੈ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਅੱਗੇ ਆ ਗਿਆ ਮੀਤ ਕਾਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖੋਲ ਕੇ ਅਗਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਏਧਰ ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਵੀ ਘਰ ਅੰਦਰੋਂ ਹੀ ਨਿੰਦਰ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗਿਆ ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਕਾਰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਨਿੱਕੇ ਮੁੰਡੇ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੀਆਂ ਹਦਾਇਤਾਂ ਦੇ ਕੇ ਆਪ ਗੱਡੀ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋ ਤੁਰੀ ਕਾਰ ਚ ਬੈਠਦੀ ਨੇ ਫਿਰ ਬਿੰਦਰ ਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ
'ਘਰ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖੀ ਬਾਹਰ ਨਾ ਜਾਵੀਂ,
"ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਮੱਮੀ ਤੂ ਫਿਤਰ ਨਾ ਤਰ" ਥਥਲਾਉਂਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬਿੰਦਰ ਬੋਲਿਆ
ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਦਾ ਨਿੱਕਾ ਮੁੰਡਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹਕਲਾ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਸੀ ਤੇ ਦਿਮਾਗ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਸਿੱਧਰਾ ਸੀ
ਬਾਹਰ ਅੱਡੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੀਤ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਜੋ ਵਿਚੋਲੇ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਸੱਤੇ ਹੋਣਾ ਦੀ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਏ
'ਹੋਰ ਮੀਤ ਕਿਵੇ ਹੋ ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ ' ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਸਵਾਰੀ ਹੁੰਦੀ ਵਿਚੋਲਣ ਬੋਲੀ
"ਠੀਕ ਠਾਕ ਭੈਣ ਜੀ" ਮਨਮੀਤ ਅਗਲੀ ਸੀਟ ਤੋ ਪਿੱਛੇ ਵੱਲ ਝਾਕਦੀ ਬੋਲੀ
ਏਦਾ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਉਹ ਡੇਢ ਘੰਟੇ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰ ਕੇ ਕੁੜੀ ਦੇ ਪਿੰਡ ਜਾ ਪਹੁੰਚੇ ਵਿਚੋਲਣ ਨੇ ਬ੍ਰਾ ਵਿਚੋਂ ਨਿੱਕਾ ਫੋਨ ਕੱਢ ਕੇ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਇਆ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਮੋੜ ਘੋੜ ਦਸ ਕੇ ਓਹ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਅੱਗੇ ਜਾ ਪਹੁੰਚੇ ਸਾਰੇ ਜਾਣੇ ਉੱਤਰ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਦੋਨੋ ਚਾਚਾ ਭਤੀਜਾ ਗੱਡੀ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਰਕ ਕਰਨ ਚਲੇ ਗਏ
ਵਿਚੋਲਣ ਅੱਗੇ ਹੋ ਕੇ ਕੁੜੀ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਤੇ ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਬੁਲਾ ਕੇ ਸਾਰੇ ਘਰ ਵੜ ਗਏ ਅੰਦਰ ਬਰਾਂਡੇ ਵਿਚ ਕੁਰਸੀਆਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ ਸਾਰੇ ਬੰਦੇ ਕੁਰਸੀਆਂ ਤੇ ਜ਼ਨਾਨੀਆਂ ਮੰਜ਼ਿਆ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈਆ ਰਾਣੋ ਦੇ ਚਾਚੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਤੇ ਰਾਣੋ ਰਸੋਈ ਦੀ ਜਾਲੀ ਵਾਲੀ ਬਾਰੀ ਵਿਚੋਂ ਝਾਤੀਆਂ ਮਾਰਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਚਾਚੇ ਦੀ ਕੁੜੀ ਪਿੰਕੀ ਰਾਣੋ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਮਾਰ ਕੇ "ਹਏ ਭੈਣ ਜੀਜਾ ਤਾਂ ਬੜਾ ਸੋਹਣਾ ਆ" ਛੇੜਦੀ ਹੈ ਰਾਣੋ ਅੰਦਰੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਏਹ੍ਹ ਸੁਣ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ
"ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਚੁੱਪ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਅਜੇ ਓਹਨਾ ਰਾਣੋ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ" ਘੂਰੀ ਕੱਢਦੀ ਹੋਈ ਰਾਣੋ ਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਰਾਜ਼ ਬੋਲੀ
ਦੋਵੇਂ ਡਰਦੀਆ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਘੂਰੀ ਦੇੱਖ ਕੇ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈਆ ਤੇ ਇਕ ਦੂਸਰੀ ਵੱਲ ਦੇੱਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਅਗਲੇ ਪਲ ਰਾਜ਼ ਦੀ ਬੇਬੇ ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ "ਨੀ ਤਿਆਰ ਆ ਸਭ ਕੁਝ" ਰਸੋਈ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਘੁਮਾਉਂਦੀ ਬੋਲੀ
"ਹਾਂ ਬੀਬੀ ਤਿਆਰ ਆ ਦਸੋਂ ਕਦੋ ਲੈ ਕੇ ਆਈਏ" ਗਿਲਾਸ ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਰਾਜ਼ ਬੋਲੀ
"ਬਸ ਲੈ ਆਵੋ"
"ਮੇਰੀ ਬੀਬੀ ਧੀ ਬੜੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਬੁਲਾਵੀਂ, ਮਾਂ ਰਾਣੋ ਦੇ ਮੁੱਹ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਬੋਲੀ
ਸਿਆਣੀਆਂ ਧੀਆਂ ਵਾਂਗ ਰਾਣੋ ਨੇ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ
ਮਾਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਕੇ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚ ਜਾ ਬੈਠੀ
ਤੇ ਰਾਜ਼ ਤੇ ਪਿੰਕੀ ਨੇ ਗਿਲਾਸ ਤੇ ਮਿਠਾਈ ਪਲੇਟਾਂ ਵਿੱਚ ਸਜਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆ ਪਿੱਛੇ ਰਾਣੋ ਵੀ ਚਾਹ ਵਾਲੀ ਪਲੇਟ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰ ਪਈ ਸੰਗ ਤੇ ਡਰ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਰਾਜ਼ ਉਸਦੀ ਸਥਿਤੀ ਸਮਝ ਗਈ ਤੇ ਅੱਗੇ ਹੋ ਕੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥੋਂ ਚਾਹ ਵਾਲੀ ਕੇਤਲੀ ਫੜ ਕੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ
ਰਾਜ ਨੇ ਰਾਣੋ ਨੂੰ ਬਿੰਦਰ ਕੋਲ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਰਾਣੋ ਕੇ ਸਾਰਿਆ ਨੂੰ "ਸਤ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ" ਬੁਲਾਈ ਤੇ ਵੱਡਿਆਂ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਬਿੰਦਰ ਕੋਲ ਪਈ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਪਿੰਕੀ ਤੇ ਰਾਜ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਚਾਹ ਪਾਈ ਸਾਰੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲੱਗ ਪਏ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕੇ ਸਾਨੂੰ ਕੁੜੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਜੇਠਾਣੀ ਦਰਾਣੀ ਨੇ ਵੀ ਆਪਸ ਵਿਚ ਘੁਸਰ ਫੁਸਰ ਕੀਤੀ ਤੇ ਵਿਚੋਲਣ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਹਿ ਦਿੱਤੀ
ਵਿਚੋਲਣ ਨੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ "ਦਸ ਕੁੜੇ ਤੈਨੂੰ ਮੁੰਡਾ ਪਸੰਦ ਏ"
ਰਾਣੋ ਨੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਸਿਰ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ
ਵਿਚੋਲਣ ਉੱਚੀ ਸਾਰੀ ਰਾਣੋ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ "ਨੀ ਵਧਾਈਆਂ ਭੈਣੇ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਵਧਾਈਆਂ"
ਰਾਣੋ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਇਕ ਬਰਫ਼ੀ ਦਾ ਪੀਸ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਮੁੱਹ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਥੋੜ੍ਹਾ ਲਾਇਆ ਸਾਰੇ ਬੜੇ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਇਸ ਰਿਸਤੇ ਤੋ ਓਥੇ ਹੀ ਰਾਣੋ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਛੁਹਾਰਾ ਬਿੰਦਰ ਦੇ ਮੁੱਹ ਨੂੰ ਛੁਹਾ ਕੇ ਠਾਕਾ ਲਾ ਲਿਆ
ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਬਾਦ ਦੀ ਵਿਆਹ ਦੀ ਤਰੀਕ ਪੱਕੀ ਕਰ ਲਈ ਗਈ
ਇਸ ਸਟੋਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਮੈਂਟ ਤੇ ਸ਼ੇਅਰ ਦਾ ਪਿਆਰ ਦਿਓ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਕਮੈਂਟ ਕਰੋ
ਇਸ ਸਟੋਰੀ ਨੂੰ ਅਗਰ ਤੁਸੀਂ ਪਿਆਰ ਦਿਓਗੇ ਤਾਂ ਇਸ ਸਟੋਰੀ ਦੇ 20 ਪਾਰ੍ਟ ਕਰਨੇ ਨੇ
ਹਰ ਗੱਲ ਤੇ ਨਿੱਕੀ ਤੋਂ ਨਿੱਕੀ ਮੂਵਮੈਂਟ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ
ਤੇ ਪੇਜ ਨੂੰ ਫੋਲੋ ਕਰਨਾ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾ ਭੁਲਣਾ
1 comments:
ਕਹਾਣੀ ਕਿਵੇ ਲੱਗੀ
Post a Comment