ਜਵਾਨੀ ਦੀਆਂ ਖੇਡਾਂ ਭਾਗ 1

 ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ 
ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਪੂਰਾ ਨਾਂ ਸੁਖਦੀਪ ਕੌਰ ਸੀ । ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਘਰਵਾਲਾ ਜੱਸਾ ਇੱਕ ਮਿੱਲ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ । ਜਿਸ ਦੀ ਕਦੇ ਦਿਨ ਅਤੇ ਕਦੇ ਰਾਤ ਦੀ ਡਿਊਟੀ ਹੁੰਦੀ । ਜੱਸੇ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਬਾਰਾਂ ਤੇਰਾਂ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਡੇਢ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਰਾਜੂ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜੂ ਤੋਂ ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਦੀਪੀ ਹੋ ਗਈ ।ਦੋਵੇਂ ਜੁਆਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਇੱਕ ਮਾਡਲ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਰੋਜ਼ ਪਿੰਡੋਂ ਵੈਨ ਉੱਤੇ ਸਕੂਲ ਆਉਂਦੇ । ਜੱਸਾ ਚਾਲ੍ਹੀਆਂ ਦਾ ਹੋ ਕੇ ਪੰਜਾਹਾਂ ਦੀ ਉਮਰ  ਦਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ 32 ਦੀ ਹੋ ਕੇ 25-26 ਦੀ ਲਗਦੀ ।ਸੁੱਖੀ ਅਤੇ ਰਾਜੂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲੋਕ ਅਕਸਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭੈਣ ਭਰਾ ਸਮਝਣ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਖਾ ਜਾਂਦੇ । ਦੋ ਜਵਾਕ ਜੰਮ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਗੁੰਦਵਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹਦੇ 36 ਸਾਇਜ਼ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਤੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨਿਆਂ ਨੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਹੋਊ ।ਸੁੱਖੀ ਜਦੋਂ ਨਵੀਂ ਨਵੀਂ ਵਿਆਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੱਸਾ ਉਹਦੀ ਪੂਰੀ ਤਸੱਲੀ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਹੁਣ ਚਾਰ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਸ਼ੂਗਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ,ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹਦਾ ਸਰੀਰ ਖੁਰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ।ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਹ 20-22 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਡੇਢ ਦੋ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ 4 ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਕੇ ਪਾਸੇ ਹੋ ਜਾਂਦਾ।ਸੁੱਖੀ ਵਿਚਾਰੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ । ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਦੋ ਤਿੰਨ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਘਰੋਂ ਤਾਂ ਸਕੂਲ ਜਾਂਦੀ ਪਰ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚਦੀ ਨਾ, ਉਹਦੇ ਆਸ਼ਕ ਕਦੇ ਉਹਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਖੇਤ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰੇ ਲਿਜਾ ਕੇ  ਪੂਰੀ ਰੀਝ ਨਾਲ ਠੋਕਦੇ। ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਦੀ ਭਿਣਕ ਉਸ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤੈਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜੱਸਾ ਸੁੱਖੀ ਤੋਂ ਅੱਠ ਦਸ ਸਾਲ ਵੱਡਾ ਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ ਸੀ। ਜੱਸਾ ਪੂਰਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੋਕੇ ਸੁੱਖੀ ਤੇ ਚੜਦਾ ਤੇ    ਟਿਕਾ ਕੇ ਠੋਕਦਾ। ਉਪਰੋਂ ਥੱਲੀ ਦੋ ਜੁਆਕ ਜੰਮ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝ ਗਈ । ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਕਈ ਦਿਓਰ ਅਤੇ ਜੇਠ ਉਸ ਉੱਪਰ ਟਰਾਈ ਮਾਰਦੇ ਪਰ ਹੁਣ ਸੁੱਖੀ ਸਿਰਫ ਜੱਸੇ ਦੀ ਸੀ ।ਉਹ ਦਿਉਰਾਂ ਜੇਠਾਂ ਦੀਆਂ ਟਕੋਰਾਂ ਨੂੰ ਹੱਸ ਕੇ ਟਾਲ ਜਾਂਦੀ।  
          ਪਰ ਪਿਛਲੇ ਚਾਰ ਕੁ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜੱਸੇ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਫੜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਿਆਸੀ ਰਹਿਣ ਲੱਗੀ । ਜਦੋਂ ਜੱਸਾ ਦੋ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਠੁੱਸ ਹੋ ਕੇ ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ । ਸੁੱਖੀ ਸੋਚਦੀ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਿਉਰ ਜੇਠ ਨੂੰ ਹੀ ਹਾਂ ਕਰ ਦੇਵਾਂ, ਪਰ ਬਦਨਾਮੀ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰ ਸਕੀ । 
                      ਜੱਸਾ ਇੱਕ ਰਾਤ ਡਿਊਟੀ ਖਤਮ ਕਰਕੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਪਰਤ ਰਿਹਾ ਸੀ,ਉਸ ਦਾ ਮੋਟਰਸਾਈਕਲ ਸੜਕ ਤੇ ਖਰਾਬ ਖੜ੍ਹੇ ਟਰੈਕਟਰ-ਟਰਾਲੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵੱਜਿਆ।ਮੱਥੇ ਉੱਤੇ ਸੱਟ ਲੱਗਣ ਨਾਲ ਜੱਸਾ ਬੇਸੁਰਤ ਹੋ ਕੇ ਉੱਥੇ ਹੀ ਡਿੱਗ ਪਿਆ । ਚੰਗੇ ਭਾਗਾਂ ਨੂੰ ਜੱਸੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਜੀਪ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੱਤਕੇ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਮੇਲੇ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਰਹੇ ਸਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਜੱਸੇ ਨੂੰ ਜੀਪ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਗਏ । ਦਸ ਕੁ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਜੱਸਾ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ।
ਜੱਸੇ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕੀਤੀ ਕਿ ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਸ਼ਹਿਰ ਆਉਣ ਜਾਣ ਦੇ ਝੰਜਟ ਨਾਲੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਹੀ ਮਕਾਨ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਲੈ ਲਿਆ ਜਾਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵੇਂ ਜਵਾਕ ਵੀ ਸ਼ਹਿਰ ਹੀ ਪੜ੍ਹਨ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਜੱਸੇ ਦੀ ਸਕੀਮ ਵਧੀਆ ਲੱਗੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਝੱਟ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ. ਜੱਸੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਯਾਰਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਕਿਰਾਏ ਦਾ ਮਕਾਨ ਲੱਭਣ ਵਾਸਤੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ. ਚਾਰ ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਕਾਨ ਮਿਲ ਗਿਆ. ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਕੋਲ ਹੀ ਨਵੀਂ ਬਣੀ ਬਸਤੀ ਵਿੱਚ ਸੀ. ਜਿੱਥੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵੱਸੋਂ ਮਿਹਨਤ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਅਤੇ ਦਿਹਾੜੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੀ. ਨਵੇਂ ਮਾਹੌਲ ਵਿੱਚ ਆਕੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ. ਜੱਸਾ ਕੰਮ ਤੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਭੇਜ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਗੁਆਂਢਣਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ. ਸੁੱਖੀ ਦੀਆਂ ਗੁਆਂਢਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ 2-3 ਜਣੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਚਾਲੂ ਸਨ. ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਤਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਘਰ ਵਾਲੀ ਰਾਣੀ ਸੀ. ਰਾਣੀ 40-42 ਸਾਲ ਦੀ, ਉੱਚੇ ਕੱਦ ਕਾਠ ਵਾਲੀ ਅੌਰਤ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਸੀ. ਕਿਸੇ ਟਾਇਮ ਰਾਣੀ ਸਿਰੇ ਦੀ ਗਸ਼ਤੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ. ਦਿਨੇ ਸੇਠਾਂ ਨਾਲ ਹੋਟਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਰਾਤਾਂ ਜੱਟਾਂ ਨਾਲ ਮੋਟਰਾਂ ਤੇ ਕੱਟਦੀ. ਪਰ ਹੁਣ ਉਸਦੇ ਜਵਾਕ ਵੱਡੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ. ਇਸ ਲਈ ਰਾਣੀ ਖਾਸ ਖਾਸ ਬੰਦਿਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ. ਸੁੱਖੀ ਅਤੇ ਰਾਣੀ ਦਾ ਪੱਕਾ ਸਹੇਲਪੁਣਾ ਪੈ ਗਿਆ.ਰਾਣੀ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਯਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਾਉਂਦੀ. ਸੁੱਖੀ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਰਾਣੀ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਦੀ. ਜਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਖਰਬੂਜ਼ੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਖਰਬੂਜ਼ਾ ਰੰਗ ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਾਣੀ ਨਾਲ ਰਹਿ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਉੱਪਰ ਵੀ ਰਾਣੀ ਵਾਲਾ ਰੰਗ ਚੜ੍ਹਨ ਲੱਗਾ.ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਵੀ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਕਿ ਕੋਈ ਐਸਾ ਮਰਦ ਮਿਲੇ  ਜਿਹੜਾ ਉਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਰਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਿਚੋੜ ਦਵੇ.  ਇੱਕ ਦਿਨ ਰਾਣੀ ਸੁੱਖੀ ਘਰੇ ਬੈਠੀ ਚਾਹ ਪੀ ਰਹੀ ਸੀ. ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਣੀ ਬੋਲੀ "ਅੱਛਾ ਮੈਡਮੇ, ਇੱਕ ਬੰਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰਨ ਵਾਲੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ....ਤੂੰ  ਦੱਸ ਕਿੰਨਿਆਂ ਤੋਂ ਲੱਤਾਂ ਚੁਕਾਈਆਂ ?? 
ਰਾਣੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਸੰਗ ਗਈ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ "ਨਹੀਂ ਦੀਦੀ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਤਾਂ ਰਾਜੂ ਦੇ ਡੈਡੀ ਹੀ ਬਹੁਤ ਹਨ" 
ਰਾਣੀ- ਉਹੋਹੋਹੋ ਅੱਛਾ  .... ਕੋਈ ਨਾ ਜੇ ਕੋਈ ਹੈਗਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਦੇ... 
ਸੁੱਖੀ- ਦੀਦੀ ਸਹੁੰ ਖਾਓ ਕਿਸੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ
ਰਾਣੀ- ਲੈ ਦੱਸ ਮੈਂ ਕਿਤੇ ਕਮਲੀ ਆਂ ... ਬੇਫ਼ਿਕਰ ਹੋ ਕੇ ਦੱਸਦੇ
ਸੁੱਖੀ- ਦੀਦੀ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਿਓ. ਹੁਣ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਕੂਲ ਟਾਈਮ ਹੁੰਦੇ ਸੀ. 
ਰਾਣੀ -(ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ) ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਮਤਲਬ ਇੱਕ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ 
ਸੁੱਖੀ -(ਨੀਵੀਂ ਪਾਕੇ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉੰਦੀ ਹੈ) ਹੂੰਅ
ਰਾਣੀ - ਕਿੰਨੇ ??
ਸੁੱਖੀ - 3 ਜਣੇ ਸੀ
ਰਾਣੀ- ਉਹ ਅੱਛਾ .. ਤਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ?? 
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਇਆ 
ਰਾਣੀ- ਫੇਰ ਤਾਂ ਬੜੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੁੱਟੇ ਆ ਮੈਡਮ ਨੇ 
ਸੁੱਖੀ - ਬੱਸ ਦੀਦੀ.. ਗੱਲ ਤਾਂ  ਇੱਕ ਨਾਲ ਸੀ ਦੂਜੇ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਐਵੇਂ ਚੜਾਤਾ... ਫੇਰ ਸੁਆਦ ਜਿਹਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤਿੰਨਾਂ ਦਾ 
ਰਾਣੀ- ਹਾਏ ਨੀ  ਮੈਂ ਮਰਜਾਂ ...... ਹੁਣ ਫੇਰ ਕਿਵੇਂ ਸਰਦਾ ਇੱਕ ਨਾਲ 
ਸੁੱਖੀ - ਬੱਸ ਦੀਦੀ ਹੁਣ ਤਾਂ ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਈ ਆ 
ਰਾਣੀ - (ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ) ਉਹ ਕਿਵੇਂ 
ਸੁੱਖੀ -ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੂਗਰ ਆ, ਉਹਦੇ ਕਰਕੇ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੋ ਗਈ. ਮਹੀਨਾ ਮਹੀਨਾ  ਮੈਨੂੰ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਲਾਉਂਦੇ. ਵੈਸੇ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਰਹੀ.
ਰਾਣੀ- (ਗੰਭੀਰ ਹੋ ਕੇ ) ਤੇਰਾ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ 
ਸੁੱਖੀ- ਦੀਦੀ ਜੀ ਤਾਂ ਬਥੇਰਾ ਕਰਦਾ ਪਰ ਕੋਈ ਚੱਜ ਦਾ ਮਿਲੇ ਵੀ ..
ਰਾਣੀ - ਚੱਲ ਅੱਜ ਤੋਂ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਮੈਂ ਕਰਾਊਂ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਪੂਰੀਆਂ 
ਸੁੱਖੀ- ਦੀਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨਾ ਹੋ ਜੇ ਕਿਤੇ 
ਰਾਣੀ- ਯਾਰ ਬਦਨਾਮੀ ਬਦਨੂਮੀ ਤਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਸ਼ਹਿਰ ਚ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਕੌਣ ਕੀ ਕਰਦਾ.
ਸੁੱਖੀ - ਫੇਰ ਵੀ ਦੀਦੀ 
ਰਾਣੀ- ਡਰ ਨਾ,  ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਫਿਕਰ ਆ ...ਬੱਸ ਤੂੰ ਮਨ ਬਣਾ... ਫੁੱਲ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦਵਾਉੰਗੀ ਮੈਂ  ਆਵਦੀ ਨਿੱਕੀ ਭੈਣ ਨੂੰ.. ਕਹਿ ਕੇ ਰਾਣੀ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ "ਹੁਣ ਮੈਂ ਚੱਲਦੀ ਆਂ ਤੈਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ਕਰੂੰ ..ਮੇਰੇ ਘਰੇ ਆਈਂ" ਕਹਿ ਕੇ ਰਾਣੀ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੋਈ ਰਾਣੀ ਦੀ ਪਿੱਠ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ.